อาจจะเป็นการทำเบอร์ดี้ทุกหลุม การลดแฮนดิแคปให้เหลือเลขตัวเดียว หรือการเป็นแชมป์รายการใหญ่ ความฝันเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดีครับ มันคือเชื้อเพลิงที่ทำให้เราอยากตื่นเช้าไปสนามซ้อม
แต่เคยสังเกตไหมว่า บางครั้งความฝันที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้กลับกลายเป็น “ความกดดัน” ที่ทำให้เราเล่นไม่ออก ยิ่งเราอยากทำสกอร์ให้ดีเท่าไหร่ ร่างกายกลับยิ่งเกร็ง และผลลัพธ์ก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น
ในบทที่ 4 ของหนังสือ Every Shot Must Have a Purpose ผู้เขียนได้นำเสนอแนวคิดที่น่าสนใจมาก ชื่อว่า “Think Small, Play Big” หรือ “คิดให้เล็ก เพื่อเล่นให้ใหญ่”
แนวคิดนี้ไม่ได้บอกให้คุณลดความฝันลงนะครับ แต่บอกให้คุณเปลี่ยน “วิธีการ” ที่จะไปถึงฝันนั้นต่างหาก
คลิปวิดีโอสรุป
จินตนาการถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ (แล้วซอยมันให้ย่อยลง)
ลองจินตนาการถึงเป้าหมายที่บ้าบิ่นที่สุดในกีฬากอล์ฟดูสิครับ นั่นคือการทำสกอร์ 54 (การตี 18 เบอร์ดี้ ในสนามพาร์ 72)
คนทั่วไปอาจบอกว่า “เป็นไปไม่ได้หรอก” แต่แนวคิด GOLF54 บอกว่า “จินตนาการถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แล้วหาวิธีทำให้มันเกิดขึ้น”
ถ้ามองภาพรวม การทำ 18 เบอร์ดี้ดูยากมาก แต่ถ้าเราลองซอยเป้าหมายนั้นให้เล็กลงล่ะ? การจะได้ 1 เบอร์ดี้ เราต้องทำอะไรบ้าง?
- ตีให้อยู่ในแฟร์เวย์ 1 ครั้ง
- ตีให้ขึ้นกรีน 1 ครั้ง
- พัตต์ให้ลง 1 ครั้ง
แค่นั้นเองครับ แล้วทำแบบเดิมซ้ำกัน 18 รอบ
พอเรามองแบบนี้ สิ่งที่ดูเหมือน “เป็นไปไม่ได้” ก็เริ่มดู “เป็นไปได้” ขึ้นมาทันที เพราะเราทุกคนต่างก็เคยตีแฟร์เวย์ เคยตีออน และเคยพัตต์ลงมาแล้วทั้งนั้น
ความลับของความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ไม่ได้เกิดจากการทำสิ่งที่มหัศจรรย์เพียงครั้งเดียว แต่เกิดจากการทำเรื่องเล็กๆ ที่เราทำได้ ให้ต่อเนื่องและสม่ำเสมอ
แยกแยะสิ่งที่ “ควบคุมได้” และ “ควบคุมไม่ได้”
ปัญหาใหญ่ที่สุดของนักกอล์ฟ คือเราชอบเอาพลังงานไปโฟกัสกับสิ่งที่ “ควบคุมไม่ได้”
เราอยากชนะ เราอยากได้สกอร์ต่ำๆ เราไม่อยากตีตกน้ำ แต่ความจริงคือ เราสั่งสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ 100% ลูกกอล์ฟอาจจะกระดอนผิดทาง ลมอาจจะกรรโชก หรือเพื่อนร่วมก๊วนอาจจะเล่นช้าจนเราหงุดหงิด
เมื่อเราโฟกัสกับสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เรากำลังสร้างความเครียดให้ตัวเองฟรีๆ และนั่นคือศัตรูตัวฉกาจของวงสวิงที่ดี
เพื่อให้เรา “คิดเล็ก” และอยู่กับปัจจุบัน เราต้องหัดแยกแยะให้ออกว่า อะไรคือสิ่งที่เราควรโฟกัสจริงๆ
ลองดูรายการข้างล่างนี้ แล้วถามตัวเองว่า ครั้งล่าสุดที่คุณเล่นกอล์ฟ คุณเอาใจไปฝากไว้กับฝั่งไหนมากกว่ากัน?
❌ สิ่งที่คุณ “ควบคุมไม่ได้” (อย่าไปเสียเวลาคิด):
- สภาพอากาศ
- ความเร็วในการเล่นของก๊วนอื่น
- ตำแหน่งธงที่ปักยากๆ
- สภาพสนาม
- สกอร์ที่ออกมา
- โชค หรือลูกกระดอน
- อดีต (ช็อตที่ตีไปแล้ว)
- การแพ้ หรือ ชนะ
✅ สิ่งที่คุณ “ควบคุมได้” (โฟกัสที่ตรงนี้!):
- อารมณ์ของคุณ
- อุปกรณ์ของคุณ
- การวอร์มอัพร่างกาย
- กิจวัตรก่อนตี (Pre-shot routine)
- การเล็งทิศทาง
- ทัศนคติของคุณ
- การเลือกเหล็ก
- แผนการเล่น
- การตัดสินใจและความมุ่งมั่น
- อาหารและน้ำดื่ม
- ท่าทางของร่างกาย (Posture)
เห็นไหมครับว่า “สกอร์” และ “ชัยชนะ” อยู่ในหมวดที่ควบคุมไม่ได้ ดังนั้น การตั้งเป้าหมายว่าจะ “ตีให้ได้ 39 ใน 9 หลุมแรก” จึงเป็นเป้าหมายที่สร้างความกดดัน เพราะถ้าคุณออกดั้บเบิ้ลโบกี้ในหลุมแรก เป้าหมายนั้นก็พังทลายทันที
สร้าง “เกมในเกม” (Playing Focus)
แล้วเราควรตั้งเป้าหมายอย่างไร?
หนังสือแนะนำให้เราสร้าง “Playing Focus” หรือเป้าหมายในการกระทำ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราควบคุมได้ 100%
Playing Focus คือการดึงสติกลับมาอยู่กับ “ปัจจุบัน” (The Now) แทนที่จะล่องลอยไปในอนาคต (อยากจบสกอร์สวยๆ) หรือจมอยู่กับอดีต (เจ็บใจที่พัตต์พลาด)
ตัวอย่าง Playing Focus ที่ดี เช่น:
- “วันนี้ฉันจะรักษาจังหวะสวิงให้สม่ำเสมอในทุกช็อต”
- “ฉันจะทำกิจวัตรก่อนตีให้ครบถ้วนทุกครั้ง”
- “ฉันจะหายใจลึกๆ ก่อนเดินเข้าไปจรดลูก”
- “หลังจากตีเสร็จ ฉันจะรักษาอารมณ์ให้เป็นกลาง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
เคล็ดลับคือ ให้คุณทำ “สกอร์การ์ดส่วนตัว” แยกออกมาอีกใบหนึ่ง ไม่ใช่นับจำนวนสโตรก แต่ให้คะแนนตัวเอง (เช่น 1 ถึง 5 ดาว) ว่าในแต่ละช็อต คุณทำตาม Playing Focus ได้ดีแค่ไหน
ถ้าคุณตั้งใจจะรักษาจังหวะสวิง แล้วคุณทำได้ดีเยี่ยม แต่ลูกดันไปตกทราย… ในสกอร์การ์ดจริงคุณอาจจะเสียแต้ม แต่ในสกอร์การ์ดส่วนตัว คุณได้ 5 ดาวเต็ม! เพราะคุณทำในสิ่งที่คุณควบคุมได้สำเร็จแล้ว
วิธีนี้จะช่วยให้คุณรู้สึกประสบความสำเร็จได้ตลอดทั้งเกม และความมั่นใจนั้นจะส่งผลให้สกอร์จริงดีขึ้นเองในที่สุด
เกมล่าแต้ม (The Point Game)
อีกหนึ่งแบบฝึกหัดที่ช่วยให้เรา “คิดเล็ก” และโฟกัสอยู่กับปัจจุบันได้ดีมาก คือการเล่น “The Point Game”
ลองเปลี่ยนจากการนับสกอร์แบบปกติ มาเป็นการเก็บแต้มจาก “ความสำเร็จเล็กๆ” ในแต่ละช็อตดูครับ:
- ตีให้อยู่ในแฟร์เวย์ = ได้ 1 แต้ม
- ตีออนกรีน (Green in Regulation) = ได้ 1 แต้ม
- ทำพาร์ได้ = ได้ 1 แต้ม
- ทำเบอร์ดี้ได้ = ได้ 2 แต้ม
- เซฟพาร์ หรือ โบกี้ จากข้างกรีนได้ (Up-and-down) = ได้ 1 แต้ม
เกมนี้สอนให้เรารู้ว่า “ทุกช็อตมีความหมาย” และทุกช็อตคือโอกาสในการทำแต้ม
สมมติว่าคุณทีออฟพลาดเข้าป่า แทนที่จะหัวเสียและคิดว่า “หลุมนี้พังแล้ว” (ซึ่งเป็นการคิดถึงสกอร์รวม) คุณจะเปลี่ยนความคิดเป็น “เอาล่ะ ถ้าฉันแก้ไขออกมาดี แล้วชิปไปใกล้ธง ฉันก็ยังได้แต้มจากการทำ Up-and-down นะ”
มันเปลี่ยนจากความท้อแท้ เป็นความท้าทาย และดึงสติคุณกลับมาอยู่ที่ช็อตตรงหน้าทันที
บทเรียนจากแชมป์โลก: ไทเกอร์ และ แอนนิกา
แม้แต่นักกอล์ฟที่เก่งที่สุดในโลก ก็ใช้วิธีคิดแบบนี้ครับ
ตอนที่ ไทเกอร์ วูดส์ ชนะรายการ U.S. Open ปี 2000 ด้วยสกอร์ทิ้งห่างคู่แข่งถึง 15 สโตรก ในรอบสุดท้ายเขานำห่างมากจนแทบจะเดินตีเล่นๆ ก็ยังชนะ
แต่ในหลุม 16 ไทเกอร์ตีลูกตกทรายและต้องพัตต์เซฟพาร์ระยะไกล เขาตั้งใจพัตต์นั้นมากและแสดงท่าทางดีใจสุดขีดเมื่อลูกลงหลุม
ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้น ทั้งที่คะแนนนำขาดลอย? ไทเกอร์ตอบว่า “เป้าหมายของผมในวันนี้คือ ‘ไม่ทำโบกี้'”
ไทเกอร์ไม่ได้แข่งกับคนอื่น และไม่ได้แค่ประคองตัวให้จบๆ ไป แต่เขาสร้าง “เกมในเกม” ขึ้นมาเพื่อท้าทายตัวเองและรักษาความจดจ่ออยู่กับปัจจุบัน
ส่วน แอนนิกา โซเรนสตัม วันที่เธอทำสถิติ 59 แต้ม (สกอร์ต่ำที่สุดในประวัติศาสตร์ LPGA) เธอเล่าว่าหลังจากทำเบอร์ดี้ติดกัน 8 หลุม เธอเริ่มเผลอคิดถึง “สกอร์รวม” และความตื่นเต้นก็เริ่มเข้ามา
เธอต้องรีบดึงสติกลับมาด้วยการบอกตัวเองว่า “ไม่ต้องกลัวผลลัพธ์” (No fear of consequences) และกลับมาโฟกัสที่กระบวนการ: เลือกไม้, ตัดสินใจ, และตีด้วยความมุ่งมั่นทีละช็อต
เธอไม่ได้มองไปที่เลข 59 แต่เธอมองแค่การทำเบอร์ดี้ในหลุมปัจจุบัน
บทสรุป
การ “คิดเล็ก” ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีความทะเยอทะยาน แต่หมายถึงการที่เราฉลาดพอที่จะรู้ว่า ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สร้างขึ้นจากก้อนอิฐก้อนเล็กๆ ที่วางเรียงกันอย่างมั่นคง
ครั้งต่อไปที่คุณออกรอบ อย่าเพิ่งไปคิดถึงถ้วยรางวัล หรือสกอร์รวมตอนจบเกม ให้ลอง:
เลือก Playing Focus ที่คุณควบคุมได้ (เช่น จังหวะ หรือ ความมุ่งมั่น)
ให้คะแนนตัวเองตามความตั้งใจนั้น
เล่นเกมล่าแต้ม (Point Game) เพื่อให้ทุกช็อตมีความหมาย
จำไว้เสมอครับว่า ช็อตที่สำคัญที่สุดในกีฬากอล์ฟ ไม่ใช่ช็อตที่คุณเพิ่งตีพลาดไป และไม่ใช่ช็อตที่คุณจะต้องตีในอีก 3 หลุมข้างหน้า… แต่มันคือช็อตที่คุณกำลังจะตี “เดี๋ยวนี้”
ขอให้สนุกกับการคิดเล็ก เพื่อเกมที่ยิ่งใหญ่นะครับ!